Thuis praten Filip en ikzelf vaak over empathie. En dat hangt meestal vast aan een concreet geval. Dat ik wel, meestal geen empathie heb voor een bepaalde persoon in een bepaalde situatie. Of omgekeerd, dat hij geen empathie heeft voor iets wat ik meemaak. Als ik hem over de middag wel eens bel en zeg dat ik net iets teveel shizzle op mijn vork heb, dan antwoord hij laconiek dat ik net daarom op een directeurstoel zit. Het is goed om de betekenis van empathie er nog eens bij te halen : vermogen om zich in de gevoelens van anderen in te leven (Van Dale) Ik heb net “De Odyssee van Mohammed” uit, van de hand van Mohamed El Bachiri, opgetekend door David Van Reybrouck.…