Het ene boek brengt me bij het andere. Het ene Luster-boek brengt met bij het andere Luster boek. “Belgische architecten en hun huis” brengt me bij “Living in Brussels”. Boeken brengen me bij nog meer boeken. En ik vind dat niet eens zo erg. Geboeid gelezen, maar vooral gebladerd in “Living in Brussels”. En zoals steeds bij Diane Hendrikx en Muriel Verbist, de auteurs, is die avant-propos raak. “Er bestaat zoiets als een typische Brusselse vibe. Een sfeer die in schril contrast staat met het stofferige kantoorimago dat de stad soms oproept en die zich in de meeste gevallen laat omschrijven als ruw, onafgeborsteld, een tikje chaotisch zelf. Een vibe die niet alleen tot leven komt op straat of in de cafés en restaurants,…