I learned that books are never finished, that it is possible for stories to go on writing themselves without an author. Alleen al die ene zin, is het boekje het lezen waard. Van een paar auteurs lees ik (bijna) standaard alles wat van hen verschijnt. Paul Auster en Davit Leavitt behoren tot dat exclusieve clubje. Bij Passa Porta lag daar het kleine “The Red Notebook” te blinken, met als ondertitel “true stories”. Een hapklare brok voor iemand die met verhalen z’n kost verdient. Het magisch realisme van Hubert Lampo heeft me de smaak voor het lezen bijgebracht. Auster is z’n Amerikaanse en hedendaagse opponent. Het boekje vertelt je levensechte verhalen. Toont je aan dat niks toeval is. Dat het lot over alles beschikt, en…