Ik ontvang graag post. Als kind stond ik te popelen om de postbode te ontvangen. De krant, mijn post, … het verbond me met de rest van de wereld. Zelfs de reclamefolders voldeden aan de verwachtingen. Dat was 25 jaar geleden. De post werd snail mail en er kwam email. Nog steeds krijg ik een kick van al die post. Ik moet toegeven, de professionele post loopt soms de spuitgaten uit, maar dan nog. Ik kan er van genieten om die veertig (niet spam) mails per dag te verwerken. Nokia heeft gelijk, connecting people.
De snail mail beperkt zich tegenwoordig tot facturen. Geen brieven meer van lieve vrienden. En terwijl mijn snail mail afneemt, neemt die van Casper toe. Casper woont bij ons in. Hij is 13 x 7 = 91 jaar oud en moet tegenwoordig brillen. Daarom neem ik zijn post door. Brieven van Sheba en Kitkat. En dan belandt die kortingsbon op mijn bureau. Ik heb de boodschap begrepen.
Alhoewel Casper niet meer kan lezen (en amper schrijven) toch krijg ik ook post van hem. Met nieuwjaar een nieuwjaarsbrief, met valentijn een lieve boodschap !
Dankjewel, Masterfoods !
Geef een reactie