Geen haar op m'n hoofd die eraan denkt om in de politiek te gaan. Toch niet zolang ik met media bezig ben. Dat heb ik geleerd van barones Mia Doornaert.
Na mijn opleiding als tolk, heb ik nog een avondcursus journalistiek gevolgd. Barones Mia – toen nog gewoon Mia – gaf er ook les. Ik zal het nooit vergeten. Het beeld van toen ze binnenkwam staat in mijn geheugen gegrift. Zwart lederen broek, witte blouse (zoals dat toen in de mode was) en een pakje sigaretten Silk Cut. Ze genoot van die sigaret toen ze het leslokaal binnenkwam. En met haar blik at ze heel het publiek op. Een indrukwekkende madame.
Toen in één van de volgende lessen een student met een petitie kwam aanrukken, weigerde ze categoriek. Neen, het betaamt een journalist niet om te tekenen. Je moet onpartijdig blijven. Sinds heb ik nooit nog een protestbrief getekend. Zo sterk was haar indruk op me.
Om dezelfde reden zou ik ook niet in de politiek willen gedaan. Ik wil me onafhankelijk kunnen opstellen. Ik heb het daarom ook afgeraden aan een vriendin. Ze komt op bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Dat gaat niet ongemerkt voorbij. Maar ze weet wat ze wil en dan is ze niet van haar stuk te brengen. Wedden dat ze straks burgemeester wordt.
Geef een reactie