
Ik was een kleuter tijdens de hoogdagen van Andy Warhol in de sixties. Toen ik hem als puber in de seventies écht leerde kennen was hij al een icoon van zichzelf geworden. Vandaag is het al twintig jaar geleden dat hij overleed. Man, wat gaat de tijd snel.
Maar meer dan dat nog : Andy Warhol is geen kunstenaar maar een brand. Warhol besefte dat toen nog niet. Maar Wim Delvoye weet meer dan wie ook wat exploitatie is.
Prijs ik me gelukkig dat ik “Chelsea Girls” in Studio Skoop heb mogen/kunnen zien in 1977. Dubbele projectie, mix van zwart-wit en kleur, operator die soundtrack kiest… Docusoap avant la lettre en visionair, want deze werkwijze is voor digitale contentleveranciers “wat het zou kunnen zijn” : my POV dus.