Ik moet wel eens vaker horen dat ik mijn plaatjes altijd uit hetzelfde genre haal. Jazz en als ik collega Steve mag geloven “female jazz vocalists“. Het klopt. Nog af en toe wat klassiek en verder vooral jazz. Het typeert het best hoe ik het leven zie *. Bij gelegenheid moet ik toch eens te rade gaan bij Geert of Herbert.
Ik heb afgelopen week Abbey Lincoln zowat zot gedraaid. Ik ben helemaal weg van haar interpretatie van Nature Boy (Nat King Cole) en Avec le temps (Leo Ferer) op de CD A Turtle’s Dream. Om bij te janken.
(*) ’s Avonds na een harde dag werken thuiskomen. Een zwoele avond. De hete lucht stroomt door het raam binnen. Buiten het geluid van een stad die niet wil slapen bij dit weer. Een boek, een glas wijn en Blossom Dearie.
Geef een reactie