Ik werkte vandaag nog aan een perstekst voor Eén waarin ik het wil hebben over hoe belangrijk ik het vind dat echte, oprechte emoties aan bod komen op televisie. Eén moet ruimte bieden om alle emoties aan bod te laten komen en daarnaast een kader bieden om met die emoties om te gaan. Later meer daarover.
Het viel me vandaag op hoe goed een jong medium als bloggen daarmee omgaat. Hier worden veel nieuwsjes & roddels verteld, veel zever verkocht, gelukkige momenten gedeeld, … maar weet men ook met verdriet om te gaan.
Geef een reactie