Wim had me vorige week uitgenodigd voor de lezing van Harvey C. Mansfield in De Buren te Brussel. Interviews met Mansfield kon je dit weekend ook lezen in De Standaard en De Morgen. Ik was niet onder de indruk van z’n gedachtengoed; integendeel, ik vond hem erg conservatief. Mansfield (een kranige 75jarige) pleit voor het opwaarderen van de mannelijke deugden en voor mannelijkheid in het algemeen. Volgens hem is het nodig om een (positief) antwoord te formuleren tegen het feminisme. Ik moet niks hebben van feminisme, laat staan van ‘manliness’. (Mannelijkheid is geen volwaardige vertaling van manliness).
Toch ben ik door de voordracht erg gaan nadenken. Er is vandaag veel te doen rond diversiteit. En vooral rond het feit dat we alles wat binnen de volwassen normen (consenting adults) valt, moeten aanvaarden. Ik ben het daar mee eens, maar dat leidt ergens ook tot vervlakking. Er is binnen het intellectuele milieu weinig verschil tussen man-vrouw, jong-oud, homo-hetero, …. Dat leidt tot uniformiteit. Elk gedachtengoed mag, unisex gaat boven mannelijk-vrouwelijk, …. Ik volg Mansfield wel als hij pleit voor mannelijkheid. Costume-cravate. Net zo goed als moeten we vrouwelijkheid verheerlijken. Deux-pièce. Maar mag het aub nog wat gekleurd blijven.
Ik hou van een mannelijke man, een vrouwelijke vrouw, een mature senior, een jonge jongeling, … Dat alles samen maakt de wereld mooi bont.
Geef een reactie