Een poes is maar poes. Dat denk je dan. Neen, je poes dat ben jij. En Capser, die is mij. Zestien jaar was hij in ons leven en hij sloeg ons gade als was het zijn beste soap. Geen enkele aflevering heeft hij gemist. En soms had hij commentaar. Gemonkel. Als de twee baasjes aan tafel zaten, soms met, soms zonder klank. Of als er veel volk over de vloer kwam. Gastacteurs in zijn soap. Een dubbele aflevering.
De laatste dagen had hij wat minder zin in dat feuilleton. Hij viel in slaap voor de buis. Had er zelfs geen zin meer in. Nu is er alleen nog sneeuw ….
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie