Herman Konings stelde gisteren zijn nieuwste boek “Latte Machiatto” voor met een seminarie, georangiseerd door uitgeverij Lannoo. Bernard Lahousse van Foodpairing, Tom Palmaerts van Trendwolves en ikzelf waren gastspreker. Het was gezien de sneeuw geen evidentie om er te geraken of weg te raken. Sommigen waren vier uur onderweg, enkele richting. Maar het werd hoedanook een leuke avond.
Ik kende Foodpairing al langer, maar had er me nog niet in verdiept. Laat staan dat ik “het” had geproefd. Bernard viel twee uur te laat binnen, sprak gepassioneerd over de wetenschap-van-het-koken en had wat proevertjes mee. Dat was een unieke smaakervaring, maar geen culinaire belevenis.
Uniek, maar wel een rationele ervaring. Macarrons worden plots een vehikel om de de typische witloofsmaak te versterken.
Ik ben van plan om eens bij Ferran Adria in El Bulli te gaan eten, al besef ik dat het creatieve, de wetenschap en het kunstige de overhand zullen nemen.
Morgen komen Tony & friends eten. De booschappen gebeurden deels in de Metro naast de vroegmarkt. In de rekken troffen we er ook de El Bulli essentials. Potten met parels, maar geen idee hoe je die dingen moet klaarmaken.
Als het op eten aankomt, hou ik van een eerlijke, authentieke (lees : emotionele) keuken. Rechterbrein, geen linkerbrein. Dat is de keuken van mijn moeder, Maria Landis, Filip, … Allemaal nul sterren, maar ze koken met basics en een puurheid, die die basics versterken en respecteren.
Food for thought, thought for food is geen kookboek maar een kunstboek. Geef toe, een Sam Dillemans of een Damien Hirst eet je toch ook niet.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie