kookcommercie

Soms vraag ik me af wanneer al die koks écht de tijd hebben om te koken. Ze rennen van de televisie- naar de radiostudio. Onderhandelen met grootwarenhuizen over de verpakking (en het eten). Creëren nieuwe smaken voor een ijsfabrikant of  maken een sapje van foie gras. Om het even welke chef met wat naam en faam is verplicht om line extensions uit te brengen. Dat begon lang geleden al : als het aantal zitjes in je restaurant beperkt is tot 40 kun je alleen maar meer omzet genereren indien je verpakte schoteltjes verkoopt. Daarom hebben veel restaurants ook een traiteurdienst.

Maar nu loopt het echt wel de spuitgaten uit. Je kunt geen schoteltje meer vastpakken in de supermarkt of er plakt een BV-chef op. Bovendien pakken die nieuwe helden uit met eigen kookbrands. Nieuwste aanwinst : Mnu.

Mnu: is een culinaire denk- en doetank. Grensoverschrijdend en grensverleggend. Want het gaat om een samenwerking tussen driesterrenchefs Peter Goossens, Sergio Herman en de maker van ‘het beste dessert ter wereld’, tevens ‘Chef van het jaar 2009’ Roger van Damme.

Deze chefs brengen hun ideeën en ervaringen bij elkaar in de speciaal ontworpen Mnu:Kitchen. Ze kunnen er vrij experimenteren, weg van hun eigen restaurant, in een kader dat geen belemmeringen inhoudt en een kruisbestuiving mogelijk maakt. In dat kader komen concepten tot leven die anders in hun hoofden zouden blijven zitten.

Koken is vandaag teveel een concept. Geef mij maar een authentieke keuken !

3 reacties op “kookcommercie”

  1. Kaspar Goossens, Balthazar Van Hecke en Melchior Herman.
    De drie wijzen kwamen uit het oosten,
    de driesterrenchefs uit het westen

    Smakelijke kerst,
    Tot maandag
    Reginald 😉

  2. @regi Het potje pruttelt hier, Geert. Jij ook smakelijk. By the way, één van je overheerlijke flesjes wijn gaat vanavond open.

  3. Je weet hoe dat gaat: die mensen lenen hun gezicht en doen een kwaliteitscheck. Maar ze gaan dan niet allemaal zelf regelen. Hoe komt het dat er zoveel BV boeken zijn op de markt? Hebben die plots allemaal de spontante behoefte om hun memoires te schrijven en uit te brengen?

    Ik gun het deze jongens. Ze hebben jaren geknokt, behoren tot de top in hun vak en kunnen daar nu van profiteren. Kleine goestingskes doen en een centje scharellen.

    Wat mij vooral stoort is dat je voor alles tegenwoordig een bekende kop nodig hebt. Hadden deze heren dit uitgebracht als ze geen parallele TV carrière hadden? Onze wereld wordt vereenvoudigd en te simpel als alles wordt opgehangen aan een bekende kop.

    Ik heb dat zelfde gevoel ook weleens op Canvas, in De Standaard of op Radio 1. Ik snack naar mensen die ik nog niet ken, waar ik nog nooit van gehoord heb, die mij iets vertellen wat ik nog niet wist.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: