Mij lijkt dat auteurs, die je als een jonge volwassene ontdekt, het meest beklijven. Je leest na dat eerste boek al hun andere boeken en je wordt fan. Elk nieuw boek haal je in huis.
Een auteur die ik zo volg is Edmund White. Hij maakt met zijn coming of age verhaal, “A Boy’s Own Story”, een sterke indruk op me. Ik moet het boek in dezelfde periode gelezen hebben als “A Single Man” van Christopher Isherwood.
White schrijft enerzijds verhalen die pure fictie zijn, maar daarnaast ook boeken die zijn leven vertellen. Ik heb net “City Boy” uit, waarin hij beschrijft hoe zijn leven was in het New York van de jaren ’60 en ’70. Dat New York toen is niet dezelfde als de toeristische smeltkroes en $$$$$-metropool die het nu is. White leefde er als beginnende schrijver, kwam amper rond, maar had wel enorm veel artistieke voldoening. Het was de tijd van Andy Warhol. Robert Mapplethorpe, Susan Sontag en ander bohemiens passeren de revue. Sex was het menu van de dag. Een quote van Sontag daarover is blijven hangen
In all of human history in only one brief period were people free to have sex when and how they wanted – between 1960, with the introduction of the first birth-control pills, and 1981, with the advent of AIDS. For those two decades all sexually transmitted diseases could be treated with antibiotics, unwanted pregnancies were eliminated through the pill and legalized abortion, and AIDS did not yet exist.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie