Ik herinner me het gesprek nog alsof het gisteren was. Al is het jaren geleden, het liet een diepe indruk op me na. Ik was programmamanager bij Eén en Aime Van Hecke was algemeen directeur televisie bij VRT. We hadden samen lunch in Da Mimo. There is no such thing as a free lunch en de onuitgesproken agenda die middag was mijn toekomst. Ik wilde vooruit en dat wist Aimé ook. Maar dat had Aimé niet weerhouden om een aantal mensen rond me te plaatsen die net hetzelfde wilden.
“Het is nog wat te vroeg om netmanager te worden”, had hij gezegd. “Je moet nog wat werken aan visie”. Ik beschouwde het niet als een compliment, maar eerder als een aanfluiting. Had ik al die jaren in het bedrijf geïnvesteerd om dit als antwoord te krijgen ?
Maar Aimé had gelijk. Ik was goed bezig, maar wat me bezighield was ‘de boom’ en niet ‘het bos’. En precies daar draait het om als het om visie gaat. Het operationele overstijgen en met een brede kijk naar de toekomst kijken. Vaak kloppen mensen bij me aan met een acuut probleem. Dan help ik ze vooruit, maar op de keper beschouwd gaat het vaak om zaken die hic et nunc heel erg geladen kunnen zijn maar die op langere termijn totaal uit de context gerukt zijn. Ik laat me niet opjagen door bomen, maar voor het bos lig ik een paar nachten per jaar wakker.
Zo is het ook met die vele programmavoorstellen, die ik krijg aangeboden. Sommige beginnen met de beschrijving van de generiek. De duurtijd van de rubriek is op de seconde afgemeten. Maar wat is het verhaal dat ze willen vertellen … ?
De les die Aimé me die middag gaf is één van de beste die ik ooit heb gekregen. Als ik me vandaag zo comfortabel voel in dat bos en deze wereld, dan is het dankzij die les.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie