JEAN PHILIP DE TENDER

In de reeks De Essentie van uitgeverij Luster kon ik het boekje “Creativiteit” van Guillaume Van der Stighelen niet laten liggen. Creativiteit is meer iets van doen dan van lezen. Vermits ik al zoveel gelezen had, zou ik me tevreden stellen met één nieuwe gedachte uit het boekje.
Het werden er veel meer. En vooral, het was prettig om even in het hoofd van Guillaume te vertoeven. Het is er filosofisch, gestructureerd, geestig en academisch. En daar hou ik van wel van.

Het boekje moet je gewoon lezen en van zijn opdrachten moet je werk maken.

Dit zijn drie bedenkingen die bij mij persoonlijk zijn bijgebleven.
Omdat het een mooie vergelijking is :

Als je onze hersenen beschouwt als een computer, dan is ons bewustzijn het bureaublad en ons onderbewustzijn de harde schijf. Door heel bewust te gaan zoeken naar nieuwe ideeën, doen we enkel een beroep op de data die zich op het bureaublad bevinden. Door het onderbewuste te laten werken, doen we beroep op een databank die duizend keer meer bytes heeft.

Omdat ik het nooit zo had gezien :

Eén van de grote verschillen tussen wat wij doorgaans creatieve mensen noemen en anderen , is het vermogen om ideeën te registreren met behulp van woorden, beelden, klanken, bewegingen of geuren. Creatieve mensen maken het ontastbare tastbaar.

Omdat het helaas waar is :

Passie en angst zijn de vader en moeder van alle gevoelens rond plannen. Er is de passie om iets bijzonders te doen en de angst dat het misloopt. (…) Er is niet veel nodig om bij en grote groep mensen passie te doen omslaan in angst. En hoe groter de organisatie, hoe groter de angst.

Omdat ik het helemaal onderschrijf :

Een tweede vereiste om creatief te zijn , is gedrevenheid. Je moet een beetje een maniak zijn in wat je doet. Dat maniakale helpt om je in een staat van vervoering te brengen. Hartstocht, enthousiasme, fut, geestdrift, heftigheid, hevigheid, ijver, inspiratie, animo, inzet, kracht, levendigheid, poeder, spirit, vurigheid : het zijn allemaal woorden die pogen te omschrijven wat je bezielt als je bezig bent met je idee tot leven brengen. Buitenstaanders begrijpen er heel weinig van. “Hij heeft het weer”, of “ze zit in haar wereldje”, hoor je dan zeggen. Wat weinig mensen weten, is dat die staat van vervoering of verrukking nodig is om van je bureaublad over te schakelen naar je harde schijf. Je kunt niet zomaar zitten wachten op een muze. Je moet bezig zijn en je mag niet laten afleiden..