paola heeft lef

Naar jaarlijkse gewoonte het Koninklijk Paleis bezocht. De meeste zalen ken ik intussen, maar het was uitkijken naar het werk van Axel Vervoordt en Michael Borremans.

Paola heeft lef. Zoveel is duidelijk. Naast een grote zaal met werk van Jan Fabre is er nu een kleine zaal ingericht door Axel Vervoordt met werk van Michael Borremans. Atypsiche kleuren, assymetrische ophanging en eerder intimistisch werk.

Gaan kijken vooraleer de deuren weer voor een jaar dicht gaan.

Video Het Journaal : Een paleis vol kunst.

6 reacties op “paola heeft lef”

  1. JP, alleen zéér jammer dat je de meeste werken van Borremans bijna niet ziet hangen. Je kijkt er schuin op van erg veraf en de reflectie in het vernis zorgt er voor dat je slechts een vage indruk van de ongetwijfeld fantastische werkjes krijgt.

  2. @Jan S Klopt. Nog slechter dan in een museum. Je zou ze elders kunnen hangen, maar dan gaat de samenhang met het interieur verloren. ’t Zal (eeuwig) wachten zijn op een audiëntie.

  3. We hadden precies dezelfde reactie. Zo jammer dat de werken van Borremans amper gezien kunnen worden. Vooral als je speciaal voor deze werken de afslag naar het KP maakte…

  4. Vanuit het standpunt van de “gewone” bezoeker is de opstelling van Borremans’ werken inderdaad verre van ideaal. Maar dat was de bedoeling van Borremans natuurlijk ook niet. We mogen hier niet uit het oog verliezen vergeten dat het Paleis geen museum is. Het is een gemeubeld, functioneel gebouw dat nog elke dag wordt gebruikt door de koning en zijn familie. Als we ons even voorstellen hoe het zou zijn om bij een audiëntie in die prachtige zetel plaats te nemen (samen met de koningin) dan krijgen we een totaal andere beleving van het opzet van Borremans (en Vervoordt). Het Paleis is dus niet aangepast aan een museaal functioneren (individuele beveiliging van het kunstwerk, belichting,…). het is slechts een maand per jaar open voor de onderdanen, en zoals gezegd voor de rest van het jaar is dit gebouw het decor van een ander leven. En eerlijk gezegd: uiteindelijk is het maar goed dat het publiek – de “toerist” – via een uitgestippeld, afgezet parcours door “les salles d’apparat” wordt geleid. Stel je voor dat men die massa mensen vrij in de verschillende – vaak kleine – salons laat rondlopen. Paola doet geen oog meer dicht.

  5. Mag ik? Me even opdringen? Als aanhangsel? Het gaat niet over haar kunstverzameling …
    http://janien.wordpress.com/2009/06/11/de-oorhangers-van-de-koningin/

  6. […] Jean Philip ging zoals elk jaar kijken. Zijn commentatoren merken wel op dat de kijkervaring niet optimaal is. ‘t Is dan ook het Koninklijk Paleis, en niet een of ander museum. […]

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: