Als ik kinderen had, dan zou ik ze overladen met boeken. Met de computer zouden ze beslist al als puber overweg kunnen, maar boeken dat moeten ze leren. Daarom ik zou overladen met boeken. En veel van die boeken zou ik meelezen.
Maar ik heb geen kinderen, dus liggen boeken hier niet zo vaak op tafel. En toch koop ik de laatste tijd veel meer kinderboeken.
In “Designing Media” van Bill Moggridge blijft Chris Anderson geloven in de toekomst van het boek maar er zal een meerwaarde nodig zijn vooraleer ze op het salontafel of in de kast belanden. “I wish books were more of a visual medium. I think that would preserve the book’s specialness in the future.”.
Kinderboeken kunnen alleen meer visual zijn én een sterke boodschap uitdragen. Wellicht is dat de reden waarom ik me nu plots op die kinderboeken gooi.
Ik heb erg genoten van “Tram Bxl” van Marjolijn Pottie. Ze schetst mijn Brussel à la Ever Meulen en vraagt kinderen om plaatsen in de grootstad te herkennen.
“Een boekje over Troost van Spits” van Veronique Puts ontroerde me door de manier waarop ze kinderen helpt om verdriet te vewerken.
Tips voor nog meer goeie kinderboeken zijn welkom.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie