Slow food is intussen al bijna net zo bekend als fast food. Slow food is de beweging tegen het feit dat eten een snellen ongezonde en onverantwoorde hap moet zijn. Fast food was lange tijd erg hip en sommige restaurantketens hebben zich daarmee rijk gemaakt.
Het verwondert me dat er alleen tegen die snelle hap een tegenbeweging kwam, want vandaag is alles fast. Fast, faster, fastest. En het lijkt wel of fastest de norm wordt.
Maar ik voel het borrelen. Het hangt al langer in mijn lijf en brein, slow wordt de nieuwe trend. Slow is now. Slow is hip. Ik hunker er zelf ook heel erg naar. Niet alleen naar slow food. Maar ook naar slow internet, slow journalism, slow media, slow tv, …. kortom slow life.
Neem nu De Ronde, de reeks die Jan Eelen voor Eén maakte. We zijn gewoon geworden aan instant success en instant reward en als een televisiereeks die bestaat uit een mozaïekvertelling in de tweede aflevering niet meteen oplevert dan staat onze fast & instant-knop op alarm. Of De Ronde een goeie reeks is moet je beslissen na de negende en laatste aflevering.
Net zo vergaat het ons met journalistiek. Met de waan van de dag. Met internet en nog meer apps. Met nog meer politiek en geen regering.
Slow is een beweging in opmars en ik ga me daar snel bij aansluiten.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie