JEAN PHILIP DE TENDER

Ik lees graag en ik hou van boeken. Maar de twee zijn niet hetzelfde. Lezen stilt mijn constante intellectuele honger. Boeken verpakken die kennis. Die verpakking kan net zo belangrijk zijn als de kennis.  Soms koop ik alleen al daarom een boek.

Lezen schept chaos in de orde. Een boek schept orde in de chaos.

Noem me gerust een boekenliefhebber.

Om al die redenen stap ik heel erg graag een boekenwinkel binnen. Toegegeven, de meeste boeken koop ik online. Bij voorkeur hardcover-versies, soms de kindle-editie.

Telkens ik in het buitenland ben, zoek ik boekenwinkels op. Ook al begrijp ik geen woord van de taal van dat land. Die boeken aanraken, ze ruiken, ze besnuffelen, ze eigen maken,  … Van welk materiaal zijn ze gemaakt ? Hoe zien de covers er uit ? Hoe hip zijn de verkopers ? Wat staat er in de top 10 ? (Ook hier kookboeken ?!) Wat zijn de aanbevelingen van de staf ? Liggen er gesigneerde versies ? Wat voor extra’s verkoopt men ? …

Ik zit – wanneer ik dit schrijf – in het Zuiden van Italië. Lecce is een middelgrote stad van zowat 90.000 inwoners. Zo groot als mijn geboortestad Oostende, schat ik. De stad spuit barok. En boekhandels. In een straal van twee kilometer rond mijn hotel heb ik er op zijn minst acht geteld. Allemaal even druk en gezellig. Op het moment dat de stad leeft en de Italianen door de stad kuieren en terrasjes aandoen leven ook die winkels.

Boekenwinkels doen hier meer dan boeken verkopen. Er hoort een terrasje bij. In de winkels wordt ook wijn verkocht. En op zaterdagmorgen leren kinderen er de taal-van-de-dieren. Boeken zijn nooit ver weg. Boeken zijn hier het leven.

Ik mag misschien pathetisch klinken, maar mijn hart breekt als ik zie hoe het gesteld is met de boekenboeren in Vlaanderen. Of moet ik spreken van de boekenconglomeraten ? Met alle respect, maar noch de Fnac, noch De Standaard Boekhandel, de twee grootste verkopers in Vlaanderen, hebben die uitstraling. De Standaard Boekhandel is klinisch, bijna schools. De Fnac is pseudo elitair.

Gelukkig doen winkels als Passa Porta, Copyright, De Groene Waterman, …  goed hun best. Jammer genoeg moet een winkel als De Internationale Boekhandel in Oostende dan weer sluiten. Maar met die betere winkels zijn we nog geen boekenland.

Soms is het mijn droom om met zo’n boekhandel te beginnen. Er moet wat wijn bij zijn. En waarom ook geen kaas ? En gratis internet. En veel kranten. En verkopers en verkoopsters met veel charisma. En met veel gebabbel …

Droom ik als ik zeg dat als we met 1.000 man 1.000 euro elk verzamelen we een project hebben ?