We hebben het boek intussen allemaal wel gelezen. Al merkte ik onlangs dat een vriend tijdens een gedeelde vakantie nabij Pienza er nog aan moest beginnen. Malcom Gladwell, dit najaar te gast op het Creativity World Forum 2011, omschreef in 2000 in zijn gelijknamige boek de tipping point als het moment waarop iets kantelt. Een kleine (sociale) gebeurtenis kan een grote (maatschappelijke) impact hebben.
We lezen al die management-, zelfhulp-, kook-, creatieve en andere boeken en doen er uiteindelijk niks anders mee dan er meer uitpakken. Salontafelboeken. Al eens nagedacht wat jouw personal tipping point was ?
Het mijne staat me haarscherp voor ogen. Vier jaar geleden was in ik in Venetië en toevallig was er de Biënnale. De kunstbeurs heb ik toen niet bezocht, maar de affiche van die editie gooide mijn leven overhoop. “Think with the senses, feel with the mind” stond er in grote letters te blinken. Ik hield en hou nog steeds van die contradictie : denken met je gevoelens, voelen met je verstand. Goed zot ! Het klopt langs geen kanten, tenzij voor diegenen die zich gooien. En ik heb me gegooid.
Ik heb veel boeken gelezen over rechter- en linkerbrein. Cursussen snellezen en mindmapping gevolgd. Geleerd hoe ik mensen moet coachen in hun persoonlijke ontwikkeling. Of nog : alle teksten uit m’n presentaties gegooid en alleen maar een paar beelden overhouden. Of ik ga wel eens op een stoel staan en zeg dan zonder voorbereiding wat mijn buik me laat aanvoelen.
Mijn kantelmoment , mijn tipping point, is het ogenblik geweest dat mijn overheersende linkerbrein een conversatie begonnen is met mijn verlegen rechterbrein. Het moment waarop thinking with the senses and feeling with the mind een plaats kreeg in mijn leven. Het is ontzettend fijn om zien hoe assertief dat rechterbrein geworden is. Daar is een boek uit gekomen, voordrachten, workshops, veel verrassingen, … nieuwe vrienden en een nieuw soort evenwicht.
Daarom is het fijn om vandaag weer in Venetië te zijn. Sinds dat moment ,vier jaar geleden, probeer ik er steevast een gewoonte van te maken om de Biënnale te bezoeken. Het regent in Venetië maar ik prijs mezelf gelukkig.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie