Ik ben 46 jaar. En eigenlijk sta ik daar niet bij stil. Jean Philip is Jean Philip. Mijn kop is er niet anders op. Op m’n 17de, 32ste, 40ste, vandaag, … in mijn hoofd is er niks veranderd. Ik denk net hetzelfde.
Maar de maatschappij is anders geworden. Mijn omgeving is ouder geworden. Ik trek graag op met diegenen die <46 zijn. Daar ligt mijn challenge en inspiratie. En ik koester diegenen die >46 zijn. Ze zijn midlife, hebben een depressie, krijgen kanker, … of … gaan dood. Of ze zijn gewoon >46 en gelukkig. Such is life.
Laatst had ik een lunch met een Bekende Vlaming. Ze is zeer succesvol. “Binnen” zoals de volksmond dat noemt. Ze heeft zalen doen vollopen én ook op televisie komt ze niks tekort. “Ik heb afgelopen jaar hard getwijfeld of ik zou doorgaan. Ik kon stoppen. Rentenieren. Maar dan was er allicht het zwarte gat. Ik heb de middenweg gekozen. Het podium, televisie én vooral weer genieten”.
Genieten, het woord was gevallen. Het woord waar ik ook hard mee bezig ben.
Mijn agenda dicteert mijn leven. ’s Avonds legt mijn assistente Carla de agenda klaar. Meestal bekijk ik dat niet. Maar ’s morgens vanaf pakweg 7.30 uur begin ik er aan. Ik werk die agenda af. Programma’s bespreken, evalueren, een glas drinken op, een lange termijn visie uittekenen, een contract binnenhalen, …
En dan ’s avonds begint de sociale agenda. Vrienden zien, naar de opening van, filmpremière, …
Ik leid een fijn leventje. Maar die Bekende Vlaming leerde me dat genieten op de eerste plaats moet komen. “Genieten” is geen makkelijk werkwoord. Dat vergt inspanning. Maar daar ga ik de komende maanden aan werken. De levenswijsheid van Tina Turner, Boedhisme, een goed glas single malt, vrienden, m’n thuis, … pleasure is near.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie