Ik had vanmorgen mijn allereerste yogales. Geert en Geert waren de gastheren. Tafels en stoelen werden aan de kant geschoven en met z’n zessen hadden we anderhalf uur lang een sessie. Ik was niet flabber dashed maar heb er wel van genoten. Ben nog in dubio of het nu om het lichaam dan wel om de geest ging. Hoedanook, volgend weekend nog een les en daarna probeer ik een variant bij een andere leraar. We zien wel waar we uitkomen.
De rit erheen was een half uur. De rit terug nog een half uur. Al bij al een hap van drie uren uit mijn zondagse agenda. En ik was niet eens opgekleed, maar liep tot een stuk in de middag in T-shirt en training. Maar ik was er. Volop aanwezig. Aandachtsvol aanwezig, zoals dat heet in mindfulness.
Dat brengt me bij wat ik de afgelopen weken geleerd heb. Ik heb veel gelezen en veel geluisterd en wat ik onthou is een verhaal over het nu. We zitten niet zo vaak in het nu, stel ik vast. Het nu is iets vreemds, want tal van verleidingen om ergens anders te zijn.
Er is het verleden, er is het heden (het nu) en er is de toekomst. Ik stel vast – ook bij mezelf – dat we vaker bezig zijn met het verleden & de toekomst, dan met het nu. Daar zijn vast goeie redenen voor. Zeggen we toch. Piekeren doe je nooit in het nu. En we piekeren zoveel. Veel te veel. Als ik me anders had gedragen was m’n lief er misschien niet vandoor. Of : als ik zus en zo doe word ik vast chef van mijn dienst. En het nu, het nu vergeten we daarin.
Als ik de afgelopen weken één iets geleerd heb, dan is het dat het geluk in het nu zit. Zonder te kaderen naar het verleden of de toekomst. Ik ben de eerste die iets kadert. Die iets tot een hoger niveau tilt. Die de boom in het bos plaatst. Die de context biedt waarom iets deze of gene is. Dat is allicht goed. Maar ik heb ook het nu ontdekt.
Nu zit ik helemaal in dit blogstukje. Ik weet niet waar jij nu mee bezig bent, maar het kan maar beter in het nu zijn. Want, weet je, je geluk zit in het nu. Niet in gisteren. Niet in morgen. Maar helemaal in vandaag.
Geniet.
Geef een reactie