Ik heb bij een paar gelegenheden les gevolgd bij Vlerick-professor Herman Van den Broeck. Dat was keer op keer zeer aangenaam. Hij maakte me als eerste managementdocent bewust van het belang van emotionele intelligentie.
Onlangs zat ik in de klas bij zijn Vlerick collega Marc Buelens en die verwees me naar “Stapstenen naar het geluk. Ontdek de boeddha in jezelf.”, dat Herman Van den Broeck samen met Karlien Vanderheyden schreef.
Hoewel mindfulness momenteel niet meer op mijn leeslijstje stond heb ik het kleine boekje uit 2004 toch gekocht. Het blijkt één van de betere uit de hele stapel die ik las.
De essentie van het boek is dit : Gevoelens zijn verklikkers; het zijn belangrijke signalen. Gevoelens mobiliseren energie en openen de deur om wat te doen met die energie. De kunst is om gevoelens te koppelen. Terug te gaan naar de basisemotie om die dan op een positieve eerder dan op een negatieve manier te koppelen.
Belangrijk is om je basisgevoel als uitgangspunt te nemen. Dat basisgevoel is het eerste gevoel dat in je opkomt naar aanleiding van een gebeurtenis. Dat gevoel moet je aanvaarden en vatten.
Daarna kan je kiezen om die gevoelens negatief of positief te koppelen.
De ODI-reflex staat voor het negatief koppelen. Overdreven dubben, dure eden zweren en het in iemand anders schoenen schuiven.
De AMO-reflex staat voor het positief koppelen. Aandacht geven aan wat er gebeurt, de mogelijkheden die eruit voortvloeien ontdekken en kiezen voor een optimistische benadering.
Het boeddhisme kiest radicaal voor de AMO-reflex.
Is absoluut één van de betere, minder wollige mindfulness-boeken.
“Stapstenen naar het geluk. Ontdek de boeddha in jezelf.”, Herman Van den Broeck en Karlien Vanderheyden, LannooCampus, 2004, Leuven.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie