Iedere mens die sterft is een museum dat brandt, en iedere mens die leeft is een vat vol verhalen. – Marc Didden
Ik heb in medialand al op meerdere stoelen gezeten, behalve op die van de scenarist. Het is uitgerekend de stoel die me het meest intrigeert. Ik hou me graag met fictie bezig. Van alle televisiegenres gaat dit het traagst vooruit, maar het proces is helder. En net daarom is het succes bijna gegarandeerd. Ik moei me vooral in de initiële fase : het concept (niet meer dan een baseline) goedkeuren, scenario’s bestellen en lezen (met steun van het VAF), een go geven op de productie (lees : geld vrijmaken), bij de regisseur aandringen op een duidelijke regievisie en meekijken naar de casting. Dan is het maanden stil tot ik een ruwe versie mag bekijken.
Televisie is geen wetenschap, en toch kan je leren hoe je (een scenario) moet schrijven. Jammer dat, net zoals in de VS, creatief schrijven bij ons niet de facto op school wordt aangeleerd.
Als ik ooit eens veel tijd heb, probeer ik dat ook eens. Daarom lees ik nu een stuk of wat boeken.
Marc Didden, scenarist van onder andere De Smaak van de Keyser, Koning van de Wereld, … en Red Star Line (in voorbereiding) las alle boeken en vatte ze handig samen in een luttele 60 pagina’s.
Dit is zo’n typisch rechterbrein doe-boekje dat je stap voor stap leert hoe je tot een verhaal komt. Succes verzekerd.
Robert McKee is de goeroe die de screenwriting bijbel schreef. 466 pagina’s, kleine lettertjes. Ik kreeg ook les van hem en het was geen pretje.
Op het resultaat van mijn scenarioschrijver is het nog even wachten. Het verhaal is er al …
Marc Didden, “Scenarioschrijven. Over de noodzakelijkheid van zitvlees.”, Luster, 2011.
Chris Baty & Lindsey Grant & Tavia Stewart-Streit, “Ready, set, novel ! Plan and plot your upcoming masterpiece.”, Chronicle Books, 2011.
Robert McKee, “Story. Substance, structure, style and the principles of screenwriting.”, Methuen, 1998.
Geef een reactie