Authenticiteit houdt me al lang bezig. Ik heb er veel boeken over gelezen. Tot ik besefte dat ze helemaal niet over authenticiteit gaan. Ze gaan over méér : méér verkopen, méér hebben, méér krijgen, … méér méér. Daarom ook dat ik al langer ‘authentieke authenticiteit’ predik.
Ik heb even geaarzeld of ik het boek van Guillaume Van Der Stighelen wel zou kopen. Wat gaat een reclameman me nu diets maken over het onderwerp. Maar ik had ongelijk : dit is een écht boek. Echt waar ! ‘Echt’ vind ik ook zo’n veel mooier woord dan ‘authenticiteit’.
Van Der Stighelen vertelt een stukje van zijn leven en filosofeert en cours de route over wat echt belangrijk is. Een ware eyeopener.
Ik zou het boek oneer aandoen als ik het hier zou samenvatten. In iBooks heb ik een paar quotes aangestipt. Daar wil ik bij een volgende meditatie verder over nadenken.
Het streven naar rust zorgde ervoor dat de mens nooit rust kende.
Wie God zoekt, loopt best eens een week of zes door de woestijn, dan kom je jezelf tegen. Dat is hem. God.
Alles had een oorzaak, en die oorzaak was de mens.
Zo werd het piekeren uitgevonden. Het feit dat de mens zich bewust werd van de invloed die zijn zelfgemaakte keuzes hadden op het verdere verloop van zijn leven en dat van anderen, schiep het denkbeeld dat de toekomst kon bestuurd worden.
Ga weg van wat je zoekt en je zult het vinden. Loop weg van de waarheid en ze zal je achtervolgen. Wat een prachtige paradox. Je vindt de waarheid niet, de waarheid vindt jou wel.
Het kwam doordat mensen er al die jaren meer en meer van overtuigd waren geraakt dat ze in een onechte wereld leefden. Met onechte producten, onechte dromen en onechte gevoelens. Zo erg dat ‘echt’ marktwaarde kreeg.
De mens snakte naar echtheid maar consumeerde illusie.
“Echt”, Guillaume Van der Stighelen, Lannoo, 2012.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie