Ik heb me voorgenomen om dit jaar 50 boeken te lezen. Waarom ik mezelf die doelstelling opleg, weet ik eigenlijk niet. Op kantoor zijn er al voldoende KPI’s die ik moet halen. Maar lezen is net zo onmisbaar als voedsel voor me. Een primaire behoefte. Ik zit, meer dan halverwege het jaar, nog maar aan 19 boeken. Vroeger was dat een makkie. Om de één of andere reden is mijn leven drukker of word ik teveel afgeleid door social media. Maar de zomer is een goeie gelegenheid om wat in te halen. Omdat ik ze hier niet uitgebreider bespreek, toch een kort overzichtje voor de liefhebbers. “Op reis met Hillary Clinton” van BBC-correspondent Kim Ghattas is een boeiend relaas van vier jaar Mrs Clinton als minister van buitenlandse zaken. De buitenlandse politiek in die periode komt uitgebreid aan bod maar het boek is vooral een interessant relaas van the bubble. De bubbel, zo noemt Clinton zelf het reizende circus rondom haar.
Ik heb erg genoten van Alessandro Baricco’s “Mr Gwyn”. Daarom meteen ook het vervolg “Driemaal bij dageraad” gelezen. Drie verhalen die zich afspelen in een hotel, bij dageraad.
Dokter Luc Evenepoel schreef een turf “Levenslank” over wat nu wel / niet van tel is voor iemand die gezond wil eten én slank wil zijn. Veel interessantje weetjes.
Gabrielle Wittkop schreef in 1972 de schandaalroman “De necrofiel”. Het werd nu pas in het Nederlands vertaald. Een schitterende werkje dat me meteen deed denken aan “Het Parfum” van Patrick Süskind. De titel zegt alles.
Momenteel ben ik in twee boeken tegelijk bezig. “The impossible lives of Greta Wells” van Andrew Sean Greer en “Design hotels, made by locals”. Twee pareltjes waar ik binnenkort op terugkom.
Geef een reactie