ode aan het kijken

Wat kunnen mensen naïef zijn. Ik kocht “Ode aan het kijken” van Alain de Botton en dacht dat het een boekje over televisie-kijken was. Maar tuurlijk niet, het was een boekje over observeren.  En een filosoof als de Botton, die kan observeren.

Unknown

Van elk boek moet je minstens één gedachte onthouden, vind ik.  Dit heb ik met fluo aangeduid.

Het opmerkelijkste kenmerk van moderne arbeid heeft niets te maken met computers, automatisering of globalisering, maar ligt in de wijdverbreide opvatting dat ons werk ons gelukkig moet maken. Hoewel werk in samenlevingen altijd een centrale plek heeft ingenomen, doet de onze als eerste voorkomen dat het iets anders kan zijn dan een straf of een bezoeking, zoals onze maatschappij ook als eerste suggereert dat iemand bij zijn volle verstand zelfs bereid zou zijn te werken als daar geen financiële noodzaak voor was. Eveneens nieuw is de neiging onze identiteit te laten afhangen van onze beroepskeuze, met het gevolg dat we van mensen die we ontmoeten niet in de eerste plaats willen weten waar ze vandaan komen of wie hun ouders zijn maar vooral wat ze doen – alsof daaruit valt af te leiden wat een mensenleven zijn specifieke karakter verleent.

“Ode aan het kijken”, Alain de Botton, Uitgeverij Atlas Contact, 2012.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: