JEAN PHILIP DE TENDER

Wie zijn driften volgt als de naald van een kompas, raakt snel het noorden kwijt.

John Browne, Lord Browne of Madingley, neemt in 2007 ontslag als CEO van British Petroleum nadat The Mail hem “ontmaskerde” als homo. Browne, een zestiger, beschouwde zijn geaardheid als privé materie. Hij leeft in de kast en zoekt sex – of was het liefde ? – op betaling. Hij begint een relatie met een rentboy en hoopt met geld werk en privé gescheiden te houden. Het loopt verkeerd wanneer  het hoertje Jeff Chevalier zijn verhaal verkoopt aan de krant. Eerder dit jaar kwam Browne écht uit de kast met het boek “The Glass Closet : why coming out is good for business”.

Ik moest steevast aan Browne denken toen ik “Op eenzame hoogte”, het jongste boek van Luc Boudens las. De achterflap :

Brussel. De toevallige ontmoeting met student Bastien haalt het comfortabele bestaan van investeerder Amaury helemaal overhoop. Deze bejaarde bankier, nazaat van een fortuinlijk geslacht, ontdekt prompt dat zelfs iemand als hij over emoties beschikt.

Zijn genegenheid voor Bastien onthult gestaag wat hij al die tijd verborgen hield. Plots lijkt zijn hele wereld weer op te warmen. Gedeelde interesse voor het werk van Jean Cocteau betekent voor Amaury echter een zenuwslopende afdaling in zichzelf terwijl Bastien het als een wegwijzer voor de toekomst gebruikt.

Wat veelbelovend startte, leidt tot een helse neergang.

Ik heb het boek in één ruk uitgelezen. Twee levens die vol staan van contrasten : oud versus jong, geld in overvloed versus krabben om er te geraken, hoog opgeleid versus er op los leven, … maar vooral onbevangen leven versus opgesloten zitten in zichzelf.

Boudens schrijft voortreffelijk. Met een scherpte waarmee je de twee personages zo voor ogen houdt.

Het is geleden sinds 1988 met “De Tiende Provincie” dat ik nog iets van Boudens las. Ik was toen 23 en nog een beetje op zoek naar mezelf. Op de één of andere manier heeft Boudens me daar toen bij geholpen. Het staat me (heel) vaag voor dat we zelfs met mekaar contact hadden.

In 1988 schreeft Herman Brusselmans op de achterflap, “Met zijn verhalenbundel bewijst Boudens dat hij wel degelijk uit het goeie houten been gesneden is.”  In 2014 schrijft diezelfde Brusselmans op de achterflap, “Boudens is wel degelijk uit het goede hout gesneden”. Hoe kon hij daarover twijfelen !

Absoluut lezen.

“Op eenzame hoogte”, Luc Boudens, Vrijdag, 2014.