Geen betere manier om 2015 te starten dan met een paar dagen Parijs. Neen, deze keer niet geboekt in Mama Shelter maar ons laten verleiden tot Molitor, een nieuw hotel vlakbij de terreinen van Roland Garros op een (grote) boogscheut van de Eiffeltoren.
Molitor – Ceci n’est pas une piscine !
Thomas Roubaudi & Thomas Jorion
Archibooks, 2014
Molitor opende als zwembad in 1929 en was meer dan zestig jaar het meest populaire binnen- en buitenzwembad van Parijs. Er werden gala’s gehouden en de sfeer bleef al die tijd avant-garde art deco. Sinds de jaren ’90 was het onderhevig aan verval. Het sloot en werd een uitgelezen “stadskanker” met fantastische graffitti-kunst. Het gebouw werd een paar jaren geleden met de grond gelijk gemaakt omdat betonrot het complex weinig kansen gaf. Maar het werd helemaal heropgebouwd en ingekapseld in een hotel. Het resultaat is bijzonder geslaagd. 126 kamers die gebouwd werden rond het buitenzwembad dat hele jaar door – ja zelfs op 1 januari – toegankelijk is bij een temperatuur van 28 graden. Ik ben 2015 gezond gestart.
Gezond eet je in Frame Brasserie. Vlakbij de Eifeltoren in het Pullman hotel daar, roert de Amerikaanse kok Andrew Wigger Californisch in de keuken. Zoals vele nieuwe horeca-zaken vandaag wordt er bijna de klok rond geserveerd. Onbijt, lunch, brunch, diner, bar en muziekset Een zeer lekker keuken en een staffe wijnkaart. Maar het minpunt van zaken in de buurt van toeristische attracties is dat je er de toeristen met al hun hebbelijkheden en vooral onhebbelijkheden moet bijnemen.
Dat was ook het geval in Ciel de Paris, het hoogste restaurant van Parijs in de Tour Montparnasse met een schitterend zicht op de lichtstad, zeker ’s avonds wanneer de Eifeltoren in al z’n glorie vlak voor je neus pronkt. Een correcte Franse keuken begeleidt dat unieke zicht.
De nieuwste aanwinst van Parijs en meteen de trekpleister is de Fondation Louis Vuitton in de Jardin d’Aclimatation. Hetzelfde en toch helemaal anders dan Guggenheim Bilbao. Frank O’Gehry werkte hier met wit beton en veel glas waardoor het geheel heel erg transparant wordt. Wie zich haast kan nog tot medio februari in de Deense kunstenaar Elafur Eliasson bewonderen. Hij brengt je met z’n kunst letterlijk en figuurlijk uit evenwicht.
Vooral vanop de terrassen ervaar je het vernuft van de architect. En heb je een schitterend zicht op het Bois de Boulogne én die Jardin d’Acclimatation. Een nostalgisch park vol met ouderwetse kermisattracties en evenveel restaurants.
Ik was nooit ondersteboven van het werk van Jeff Koons, maar zijn kunst maakt me wel altijd heel erg vrolijk. De retrospectieve in het Centre Pompidou, een kleine maar zeer volledige tentoonstelling plaats zijn crazy ideas in de juiste context. Ik begrijp zijn bloemenpuppies, zijn flashy poppen, het copuleren met La Ciciollina, …. veel beter. Een absolute aanrader.
Tot slot, vlak voor het vertrek nog een paar eieren veroberd. Eggs Benedict in Benedict.
Praktisch :
Molitor is deel van de M Gallery memorable hotels by Accor. Niet goedkoop maar wie tijdig boekt kan tot 30 % korting krijgen via de website van de groep. Uit respect voor de graffitti-kunstenaars die zich ooit meester waanden van de site, worden overal in het hotel jonge kunstenaars gepromoot.
Fondation Louis Vuitton. Best op voorhand je tickets reserveren. Datzelfde ticket geeft je gratis toegang tot de Jardin d’Acclimatation.
Brasserie Fame vlakbij de Eiffeltoren.
Ciel de Paris biedt verschillende formules aan. Hoe duurder het menu, hoe zekerder je bent van het zitje. Maar je kan er ook gewoon een cocktail bestellen of een ontbijt en het ontbijt blijft net zo fantastisch.
Een zeer goeie city-app is GoGoCityGuides, met permanente updates van wat nieuw is in de stad zowel op het vlak van kunst, cultuur, eten en drinken.
Ook altijd checken vooraleer je naar Parijs gaat de insidersblog van VRT-correspondent Frank Renout.
De tentoonstelling “Jeff Koons” loopt nog tot 27 april in het Centre Pompidou.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie