In an age of constant live connections, the central question of self-examination is drifting from “Who are you ?” towards “What are you doing ?” Much as we may hunger for connection, if we are to thrive, we need to keep some sense of ourselves separate from this constant capacity to broadcast. We need tenses other than the present – other qualities of time – in our lives.
The School of Life kende ik als een boekenreeks. Nu ik een eerste exemplaar kocht, ontdekte ik via de website dat het ook écht een school is. Boeken, klaslokaal, winkel, 1 op 1 – therapie, … De school geeft op een hedendaagse manier een antwoord op grofweg alle ‘how to’-vragen. How to balance work with life, how to spend time alone, how to make love last, how to face death, how to realise your potential, how to be confident, how to … w.h.a.t.e.v.e.r ?
Even the most comprehensive database lacks, for example, something that every human on earth takes for granted : a story. We are the products of our nature, but also the unique experiences that reshape us throughout our lives.
Woaw ! Van mijn melk ben ik van dat soort uitspraken. Ze maken het waard om boeken te lezen. Om je doorheen honderden pagina’s te worstelen en pas dan op een zin als deze uit te komen. Zo’n 37 woorden beklijven des te meer omdat ze pas na honderden pagina’s hun plaats opeisen. Ze plakken pas echt na zo’n zoektocht. Veel meer dan een Twitter-quote die met 140 karakters in het ijle hangt.
Slow is the new fast, zei ik eerder al. Maar mijn nieuwe mantra wordt : only slowly lived things last.
Slowly lived, slowly conceived, slowly consumed … but for ever appreciated.
Als volgens Peter Hinssen digitaal het nieuwe normaal is, hoe is dan het leven in dat nieuwe normaal ? Dat is de hamvraag die Tom Chatfield stelt in deze levensles.
As early as 1998, the American writer Linda Stone coined the phrase ‘continuous partial attention’ to describe the idea of tracking information from several sources at the same time on a superficial level.
Wat de school-van-het-leven me leerde is dat multi-tasking niet de toekomst is. Only one-dimensional is multi-dimensional.
“How to thrive in the digital age”, Tom Chatfield, Pan Macmillan, 2012.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie