Het viel me plots te binnen dat de laatste drie VS-ministers van buitenlandse zaken vrouwen waren. (*) De job van secretary of state heeft me altijd ontzettend geboeid, veel meer nog dan die van president of the United States. Om één of andere reden heb ik het gevoel dat ze in vliegtuigen wonen en dat huisje van luchthaven naar luchthaven verplaatsen. Het moet goed zijn in dat huisje, want telkens als ze buitenkwamen zagen ze er piekfijn uit. Madeleine Albright met het juiste juweel, Condoleeza Rice met het juiste deux pièce en straks Hillary Clinton met de juiste man. Ik zou bij god niet weten hoe de echtgenotes van Albright en Rice eruit zien, maar die van Hilary zal zich gedeisd moeten houden. Was er ooit niet een gerucht dat Rice het bed met één of andere Scandinavische premier had gedeeld ?
Ik vind het goed dat vrouwen op zo’n stoel zitten. Vrouwen benaderen politiek op een andere manier en gebruiken diplomatie anders. Desalniettemin, geen katten om zonder handschoenen aan te pakken.
(*) Ik blijk ongelijk te hebben want Rice volgde Colin Powell op. Maar perceptie is realiteit zei Aimé altijd.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie