Ik kom graag in Parijs. Niet meer dan een dik uurtje sporen van Brussel. En toch ga ik meestal met de wagen. Last minute heen en last minute terug. Net daardoor rij je de lichtstad binnen via Saint Ouen. De uitgebreide antiekmarkten daar in de buurt zijn een goed excuus voor een eerste stop. Sinds een paar maanden is er een tweede reden om er halt te houden. Het restaurant Ma Cocotte temidden les puces straalt de sfeer uit van een gezellige lodge. Dat geldt vooral voor de eerste verdieping, ontworpen door Philippe Starck, waar in de winter de haard brandt. Het onthaal was hartelijk. Er wordt een eenvoudige, maar zeer lekkere keuken aangeboden en de prijs is democratisch. Meerdere gerechten én dranken – en dat is een nieuwe trend in héél Parijs – zijn bedoeld om te delen. Zoals de één-liter-mojito bijvoorbeeld à 39 euro.
Mama Shelter is ons vast adres in Parijs. Het klopt : de kamers, ook ontworpen door Starck, zijn klein maar wel bijzonder hip ingericht. Het hele hotel ademt een speciale sfeer uit, die het midden houdt tussen een trendy lounge en herberg. Je eet ook hier lekker, zowel in het restaurant als in de pizza-bar, waar iedereen rond dezelfde tafel zit. Het onbijtmoment is er één van mijn favorieten bezigheden. Gezond eten, véél kranten lezen en mensen kijken.
Het hotel ligt vlakbij Père Lachaise. Het kerkhof is elke seizoen wel een bezoekje waard. Zoals deze ker op een zonnige dag of straks in de herfst bij het vallen van het blad.
Na twee jaar is de nieuwe Place de la Republique heropend. De drukke verkeersader van de Franse hoofdstad, is nu door het grote open plein
een oase van rust geworden. Net als in Bordeaux, ook hier een waterpartij die als stoom uit de grond komt en kinderen en iedereen
young at heart de kans geeft om pootje te baden. Op het plein is er nu een futuristisch paviljoen geopend,
Café Monde & Médias, dat dagelijks
van 7 tot 2 uur in de ochtend ontbijt,snack en diner serveert.
In steden die ik goed ken, hoef ik niet meer per se nog naar de musea. Wel kijk ik iedere keer uit naar bijzondere tentoonstellingen. Deze keer was dat Ron Mueck in de
Fondation Cartier. Een kleine tentoonstelling met niet meer dan een tiental stukken, maar elk van de kunstwerken is een bijzondere confrontatie met de realiteit. Het lijkt wel of Mueck heel kleine of supergrote mensen maakt die zo het museum zouden kunnen buitenstappen. Fascinerend !
Bij een vorig bezoek aan Parijs was
La Gazzetta een revelatie. Lekker veel groenten en biowijnen. Dat was deze keer niet anders. En in de buurt van Place des Vosges
La Place Royale ontdekt. Ondanks het feit dat hier vooral toeristen landen heel erg lekker.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie