Ik heb dit weekend geen enkele afspraak. Tenzij een afspraak met boeken. Ik ben graag onder mensen, maar af en toe vind ik het een verademing om me op te sluiten met alleen maar boeken. In boeken loop je immers héél veel mensen tegen het lijf.
Het valt me op dat er momenteel nogal wat volk kribbig rondloopt. De dagen worden korter en het wordt kouder. Het moet vast het vallen van het blad zijn. Velen hebben er last van, maar ik hou er wel van. Omdat ik tijdens die donkere dagen steevast een afspraak heb met boeken. Dit is het weekendstapeltje.
Op maandag 11 november start op Eén de nieuwe reeks van Lieve Blanquaert “Birth Day”. De fotografe gaat op zoek naar nieuw leven en toont aan dat de plaats waar je geboren wordt een erg grote impact heeft op je toekomst. De afleveringen heb ik eerder al kunnen bekijken (mooi en aangrijpend tegelijk), de tentoonstelling heb ik ook al gezien en nu kan ik me onderdompelen in de foto’s en verhalen, waar Lieve me over vertelde.
“Birth Day”, Lieve Blancquaert, Lannoo, Tielt, 2013
Mijn lief heeft het koken heel erg in de vingers. Ik zou me kunnen beperken tot inkopen doen, afwassen en de vuilnisbakken buitenzetten maar ik heb de belangrijkste taak op me genomen : kookboeken verzamelen. Alleen al van kookboeken lezen, lik ik mijn vingers af. Je verdiepen in de visie van een sterrenchef, nieuwe inzichten opdoen over gezonde voeding, je restaurantlijstje aanvullen, en passant een paar reistips opdoen, nieuwe of verloren groenten ontdekken … Het is puur genot. En als ik kookboeken lees, dan heb ik van die kleine Post-its bij de hand. Die plak ik dan op de gerechten die ik wel eens wil proeven. Gelukkig doet Filip de rest. Deze boeken heb ik dit weekend van plakkertjes voorzien :
Een pareltje. Russell Norman heeft in Londen onder de naam Polpo een viertal Venetiaanse bàcari. Die vallen het best te vergelijken met Britse pubs of bars in down town New York. Men serveert er cichèti, kleine hapjes, meestal van tevoren bereid, die in een glazen vitrinekast op de bar staan. Dit prachtig uitgegeven boek bied je de recepten voor deze hapjes maar ook volwaardige gerechten. Doorspekt met verhalen en tips voor Venetië. Prachtige fotografie van Jenny Zarins.
“Polpo”, Russell Norman, Karakter Uitgevers, Uithoorn, 2013
Veel groenten en verse vis zijn dé ingrediënten van onze thuiskeuken. Net daarom belandde dit boek van de Nederlander Jonathan Karpathios in mijn boekenmandje. Gestoofde wortels met kruidkoek, pastinaakchips, bietenijs, koolrabi in zoute deegkorst, courgette van de grill met rucola en oude kaas, … Om van te watertanden ! Dat komt goed uit, want ik ben net gisteren lid geworden van de hartje-Brussel bio coöperatieve Färm. Ik botste er op mijn collega Reinhilde, die ook al lid werd. En dat het niet van de geitenwollensokken was, riep ze.
Het restaurant van Karpathios toegevoegd aan m’n Hollands lijstje.
“Echt eten”, Jonathan Karpathios, Karakter Uitgevers, Uithoorn, 2013
Sommige mensen ken je, zonder dat je ze kent. En ook die mensen kennen jou, zonder dat ze jou kennen. Vrijdagavond stond ik op Megavino aan de stand van Nieuwe Wereldwijnen enkele lekkere Californische wijnen te proeven. We voerden het gesprek in het Engels tot plots bleek dat het om Steven Coppens ging, die ik niet meteen had herkend als de berenspotter bij Dieren in Nesten. Dat zou me ook kunnen overkomen met Tom Cole en Britt Sebrechts, wiens woonblog ik al langer volg.
Dat populaire blogs toch nog kiezen voor de oude media en een boek uitbrengen, stemt me gelukkig. Een boek beleef je helemaal anders dan een website. 15 interieurs, 20 DIY-tips en adreslijstjes voor 5 steden. Over je huis en alles wat erin zit, is de baseline van dit boek.
“Woonboek”, Tom Cole en Britt Sebrechts, Van Halewyck, Leuven, 2013
Op vrienden moet je vertrouwen. Geert is een vriend én een boekenliefhebber. Zijn advies telt dubbel. Zijn post over Jonas Gardell was een no brainer. Kopen !
Te vroeg om er veel over te vertellen. Ik zit nog midden in het verhaal. Ik kom er hier beslist op terug.
“De Liefde”, Jonas Gardell, De Geus, 2013
Ik moet afsluiten, want ik heb een afspraak. Of ik dan gelogen heb ? Niet echt. Ik ga met Marc Didden een koffie drinken in de Bar Beton. Even kletsen en dan meteen terug naar huis, want Marc wil me z’n laatste boek geven en daar wil ik vandaag nog aan beginnen. En ik heb een verhaal voor je, zei hij in zijn mail. Ik kan niet wachten.
“Een gehucht in een moeras”, Marc Didden, Luster, 2013
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie