Ik weet niet waarin mijn job verschilt van een andere. Er zullen vast gelijkenissen en verschillen zijn met andere opdrachten, maar ik “zit” intussen 25 jaar in de mediasector. Dat is mijn referentiekader.
Herta maakt deel uit van het fijne team van Eén. Ze besloot om zwanger te worden en zit in de laatste lijnrechte fase om een baby op de aarde te werpen. Als ik nu aan Herta denk zie ik steeds dat beeld van die twee handen die gelukzalig op haar dikke buik rusten. Als de warme hand van een vriend die je plots op je schouders voelt rusten. Om het signaal te geven dat het allemaal goed komt. Herta zal een zeer goeie moeder zijn, daar ben ik van overtuigd.
Maar met een zwangere Herta is niet iedereen gediend, want een zwangere Herta allemaal-goed-en-wel er moeten ook programma’s op antenne komen. Dus kwam Michèle op de proppen om Herta tijdens haar afwezigheid te vervangen. En de kijkers van Eén mogen op hun twee oren slapen. Al hun favoriete programma’s zullen op de vertrouwde kijkbuis en Stievie-afgeleiden verschijnen.
Michèle had Steve, adjunct bij Eén, gezegd dat ze fun had in de nieuwe job. Maar dat het wel heel snel schakelen was. Op het uur, soms op het half uur en zelfs onmiddellijk als er ergens red alert dreigt. Herinner je die spot van Coca Cola nog ? Je bestelt een coke via de automaat en ziet achter de schermen een legertje aan het werk. Zo is dat ook met televisie.
Maar “schakelen” is vooral wat ik doe. Van programmavoorstel naar budget. Van productiehuis naar schema. Van strategie naar de foute look van een schermgezicht. Van toegang tot het archief naar verspreiding van dat archief via nieuwe wegen. Van boeren in West Vlaanderen die telen in cannabis naar de herdenking van de Groote Oorlog.
Ik rij graag met de wagen. Ooit een automaat gehad maar niks zo leuk als zelf schakelen.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie