Ik zie veel te weinig film, maar als ik er eentje kan meepikken dan kan ik daar echt van genieten. Net als boeken, wil ik dat cinema me doet nadenken over het leven. Vrijdagavond was zo’n “verloren avond” alleen thuis en per toeval botste ik via iTunes op “A weekend in Paris”. Een voortreffelijk script van Hanif Kureishi (“My Beautiful Laundrette”), gedragen door ingetogen steracteurs Jim Broadbent (de Harry Potter-fims) en Lesley Duncan, met Jef Goldblum in een schitterend bijrol en subtiel geregisseerd door Roger Michel (“Nothing Hill”).
Meg en Mick zijn 30 jaar getrouwd en keren daarom terug naar Parijs. Destijds waren ze vol van mekaar, vandaag is een breuk niet meer ver af. Geen direct aantoonbare aanleiding, gewoon de vlam die er niet meer is. Het lijkt wel of dat de norm is in relaties die het veelvoud zijn van de seven year itch.
Toch blijkt dat de sleur niet meer is dan een patroon. Naar je partner kijken is jezelf een spiegel voorhouden. En soms, na jaren, kom je daardoor jezelf wel eens tegen. Botst je op jezelf en misschien wel op je partner. Maar wie er in in slaagt om die sleurige sluier van zich af te gooien, vind misschien eeuwige liefde.
Een mooie film !
Niet toevallig viel ’s anderendaags in boekhandel Passa Porta mijn oog op “Dept. of speculation” van Jenny Offill. Het lijkt wel alsof de radar van waar je mee bezig bent, je oog en oor doet vallen op meer van dat.
They used to be young, brave and giddy with hopes for their future. They got married, had a child, and skated through all the small calamities of family life. But then, slowly, quietly something changes. As the years rush by, fears creep in and doubts accumulate until finally their life as they know it cracks apart and they find themselves forced to reassess what they have lost, what is left and what they want now.
Ik heb het boek verslonden. De boodschap van het verhaal wordt nog versterkt doordat Offill op een bijna documentaire manier schrijft. Korte zinnen en passages die telkens één flits uit het leven vertellen. De som van al die flitsen is een geleefd leven. Een optelsom. Soms een balans, soms een afrekening.
Fijn zo’n weekend alleen, maar het kan nooit tippen aan wat je met twee deelt.
“A weekend in Paris”, Roger Michel, 2013.
“Dept. of Speculation”, Jenny Offill, Granta, London, 2014.
JEAN PHILIP DE TENDER 
Geef een reactie